-
1 край
край; старана; ускраек* * *I в разн. знач. край, род. краю и (о названии административно-территориальной единицы) края муж.— з краю ў край, з канца ў канецмоя хата с краю, ничего не знаю погов.
— мая хата з краю, нічога не знаю— на краі свету, за светамII предлог с род. уст., прост. край (чаго), каля (чаго), побач (з чым)литься (переливаться, бить) через край
— ліцца (пералівацца, біць) цераз край -
2 хватить
* * *I совер.1) (схватить) разг. хапіць, хваціцьухапіць, ухваціцьсм. хватать I2) (испытать) разг. набрацца, зазнацьхватить горя, страху
— набрацца гора, страху3) (ударить) разг. стукнуць, ударыць(бросить) бразнуць, ляснуць— яго спаралізавала, яго хапіў удар6) (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць— хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)II совер. безл. (быть достаточным) хапіцьсм. хватать II
Перевод: с русского на все языки
со всех языков на русский- Со всех языков на:
- Русский
- С русского на:
- Белорусский